Het centrale zenuwstelsel is opgebouwd uit miljoenen zenuwcellen. Deze zijn met elkaar verbonden via zenuwuitlopers. Deze uitlopers zijn omhult door een isolerende laag die myeline heet. Bij MS vinden er ontstekingen plaats van deze laag myeline, waarna er littekenweefsel ontstaat. Littekenweefsel geleid de elektrische pulsen van en naar de hersenen minder goed, waardoor er dus minder gevoel of beweging in de ledematen (in mijn geval voornamelijk mijn benen) mogelijk is. Ook kunnen er ontstekingen in de hersenen ontstaan, wat cognitieve moeilijkheden tot gevolg kan hebben. De klachten bij MS kunnen erg uiteenlopen, maar over het algemeen is er sprake van verminderde energie, moeite met coördinatie, blaasproblemen, krampen, tintelingen en/of problemen met zien.
MS kan voorkomen in aanvallen, waarbij heftige ontstekingen ontstaan in het zenuwstelsel. Dan spreken we van relapse-remitting MS. Tijdens zo'n aanval is er sprake van ernstig verlies van lichaamsfuncties, en kan iemand bijvoorbeeld even helemaal niet meer lopen. Na zo'n aanval is het afwachten hoe veel van deze functies terugkomen, en hoe veel schade blijvend is. Ook kan MS voorkomen in de progressieve vorm, waarbij er geen sprake is van aanvallen maar een geleidelijke en blijvende toename in klachten. Het is niet te voorspellen hoe snel de achteruitgang zal gaan. Vaak begint het ziekteverloop met de relapse remitting vorm, en gaat deze over in de progressieve vorm.
MS is (nog) niet te genezen. Wel zijn er medicijnen die de MS remmen, zodat je minder snel achteruitgaat. De stamceltransplantatie die ik graag wil doen stopt de MS volledig, al zal er wel schade blijven van voorgaande aanvallen.
MS is (nog) niet te genezen. Wel zijn er medicijnen die de MS remmen, zodat je minder snel achteruitgaat. De stamceltransplantatie die ik graag wil doen stopt de MS volledig, al zal er wel schade blijven van voorgaande aanvallen.